Τα σκολειά χτίστε
… Λιτά χτίστε τα, απλόχωρα,
μεγάλα, γερά θεμελιωμένα,
απ της χώρας, ακάθαρτης,
πολύβουης, αρρωστιάρας, μακριά.
Μακριά τ’ ανήλιαγα σοκάκια,
τα σκολεία χτίστε.
Και τα πορτοπαράθυρα των τοίχων
περίσσια ανοίχτε, να έρχεται ο κυρ Ήλιος,
διαφεντευτής, να χύνεται,
να φεύγει, ονειρεμένο πίσω του
αργοσέρνοντας το φεγγάρι.
Γιομίζοντάς τα να τα ζωντανεύουν
μαϊστράλια και βοριάδες και μελτέμια
με τους κελαηδισμούς και με τους μόσκους,
κι ο δάσκαλος, ποιητής
και τα βιβλία να είναι σαν τα κρίνα …
Διαχρονική αξία, η ίδρυση σχολείων μας αναφέρει ο ποιητής. Όνειρο πολλών δεκαετιών για τους μικρούς μαθητές του 12θέσιου Δημοτικού Σχολείου Κοκκίνη Χάνι και του 2θέσιου Νηπιαγωγείου , η ίδρυση του δικού τους σχολείου. Πραγματικότητα η ανέγερση του νέου σχολικού συγκροτήματος με τις σύγχρονες προδιαγραφές του. Το πρώτο κουδούνι θα τους καλωσορίσει υποσχόμενο μια καινούρια χρονιά πλούσια σε στόχους, προσδοκίες.
Καλή σχολική χρονιά.